Czego rodzice robi? nie powinni

Pierwsze dni w przedszkolu wi??? si? zwykle z zachwianiem poczucia bezpiecze?stwa. Dziecko boi si? nie tylko tego co go spotka, ale przede wszystkim tego, ?e mama nie wróci. Dlatego dobrze jest przez pierwsze dni zabiera? dziecko nieco wcze?niej, je?li to mo?liwe - po obiedzie, je?li nie- zaraz po podwieczorku. Bardzo stresuj?ca jest dla malucha sytuacja, gdy wi?kszo?? dzieci posz?a ju? do domu, a on jeszcze nie.

 

Straszy? dziecko przedszkolem ("Poczekaj no, ju? pani w przedszkolu nauczy ci? porz?dku !").

Posy?a? do przedszkola dziecka, które nigdy dot?d nie zostawa?o bez mamy - taki pocz?tek skazany jest z góry na niepowodzenie.

Zagl?da? po po?egnaniu do sali, by sprawdzi? czy dziecko si? bawi. Je?li nasza pociecha to zauwa?y, reszt? dnia sp?dzi przy drzwiach, bo skoro mama zajrza?a raz, to mo?e jeszcze raz zajrzy.

Dzwoni? do przedszkola z pytaniem jak sobie radzi nasza pociecha. Zwykle jest tak, ?e rodzice niepokoj? si? du?o bardziej ni? ich dzieci. Dziecko po 10 - 15 minutach rozgl?da si? woko?o i zaczyna bawi?, za to mama bardzo zdenerwowana dzwoni kilkakrotnie do przedszkola, by si? upewni?, jakie jest samopoczucie jej dziecka. Ka?dy telefon to konieczno?? wyj?cia z sali wychowawczyni, a wi?c dodatkowe zachwianie i tak ju? mocno nadszarpni?tego poczucia bezpiecze?stwa.

Poddawa? si? ! Je?li rodzice wzruszeni ?zami b?d? zdenerwowaniem i tupaniem swojej latoro?li zdecyduj? si? zostawi? dziecko,, jeszcze tylko dzisiaj" w domu, jest to sygna? dla ma?ego inteligenta, aby jeszcze bardziej demonstrowa? swoje niezadowolenie. Zwykle jest tak, ?e jedno ust?pstwo rodzica sprawia, ?e wcze?niej czy pó?niej dziecko postawi na swoim i zostanie w domu na d?u?ej.

Pami?taj, ?e nawet, je?li znajdziesz idealne przedszkole i dobrze przygotujesz dziecko, i tak Twój maluch ma prawo wyra?a? sprzeciw i niezadowolenie - w ko?cu w jego ?yciu zasz?a radykalna zmiana i potrzeba czasu, aby j? zaakceptowa?. Je?li przetrwacie pierwszy miesi?c, dalej b?dzie ju? z górki i tylko patrze? jak Twój maluch z przej?ciem opowie Ci o swych pierwszych przyja?niach.

Dajmy dziecku ukochan? maskotk? w r?k?. Dobrze jest te? przypi?? dziecku plakietk? z imieniem, na pewno poczuje si? lepiej, gdy pani zwróci si? do niego Kasiu lub Stasiu, ni? dziewczynko czy ch?opczyku.

Drog? do przedszkola mo?emy odby? ze znajomym dzieckiem ch?tnie chodz?cym do tego samego przedszkola.

Powiedzmy dziecku, kiedy i kto po nie przyjdzie, zapewnijmy je o naszej mi?o?ci. I o tym, ?e nie zostaje tu do nocy, ?e na pewno mama go odbierze.

Po?egnajmy si? z dzieckiem ju? w szatni, szybko, i bez ?ez.

Przyjd?my po dziecko punktualnie i wr?czmy mu ma?y prezent z okazji zostania przedszkolakiem.

Chwalmy dziecko za jego dzielno?? i umiej?tno?? radzenia sobie w ka?dej sytuacji. Je?li dziecko bardzo p?aka?o, powiedzmy mu, ?e wszyscy ludzie denerwuj? si? troch? i boj? robi?c co? pierwszy raz, ale po kilku dniach czuj? si? pewniej – tak b?dzie i z nim.

Okres adaptacji przebiega ró?nie, jedno dziecko po tygodniu ma ju? najgorsze za sob?, inne swój trudny czas zaczyna dopiero po miesi?cu (i to te? jest normalne) - bo dopiero wtedy zrozumia?o i w pe?ni odczu?o, ?e pewien etap sko?czy? si? bezpowrotnie, a ono wola?oby ?eby by?o tak jak dawniej.

Czytanie opowiada?, których bohaterowie chodz? do przedszkola.

Ogl?dania Domowego Przedszkola w TV z odpowiednim komentarzem.

Rozmowy o przedszkolu ze znajomym dzieckiem, które lubi chodzi? do przedszkola.

Opowie?ci rodziców jak to by?o, gdy oni chodzili do przedszkola.

U?wiadomienie dziecku zalet przedszkola – wielu nowych kolegów do zabawy, du?o zabawek, wychowawczyni, która zna ciekawe zabawy, wierszyki i piosenki, (ale bez przesady, nie chcemy przecie?, ?eby potem si? rozczarowa?o).

Poinformowanie dziecka, dlaczego b?dzie chodzi? do przedszkola, (np. bo mama musi i?? do pracy i rodzice zdecydowali, ?e w przedszkolu dziecko b?dzie mia?o najlepsz? opiek?; niektóre dzieci przyjmuj? argument, ?e mama chodzi do pracy, tata chodzi do pracy i dziecko ma swoj? prac?, czyli przedszkole).

Wspólne kupowanie wyprawki dla przysz?ego przedszkolaka.

?wiczenie z dzieckiem samoobs?ugi! Dot?d by?o tak, ?e mama lepiej zna?a potrzeby dziecka ni? ono same, reagowa?a nie tylko na s?owa, ale i na gesty. W nowej sytuacji dziecko cz?sto ma problem ?eby wyartyku?owa? swoje potrzeby, dlatego wa?ne jest, aby umia?o (a chocia? podejmowa?o próby), by je zaspokoi?. Du?o ?atwiej adaptuj? si? dzieci samodzielne, ni? te zale?ne od doros?ych.

Uczestniczenie w zebraniu rodziców nowo przyj?tych dzieci (w wielu przedszkolach panuje dobry zwyczaj ich organizowania). Jest to ?wietna okazja, aby si? wzajemnie pozna?, zebra? informacje o dzieciach i ?yciu przedszkola. Dobrze by?oby nawi?za? kontakt z rodzicami innego dziecka z tej grupy i zapozna? bli?ej swoje pociechy. Gdy dziecko wchodz?c do nowej grupy rówie?ników i zna, chocia? jedn? osob?, mo?e mu to bardzo u?atwi? te pierwsze trudne dni.

Dziecko powinno by? przygotowywane stopniowo, nie róbmy wszystkiego na raz, rozci?gnijmy ten proces w czasie, aby mog?o oswoi? si? z my?l? o tym, ?e pójdzie do przedszkola.

 

 

dobrze znosi nieobecno?? mamy (zostaje pod opiek? innych cz?onków rodziny lub znajomych osób);

z w?asnej inicjatywy oddala si? od mamy, nie trzyma si? kurczowo jej spódnicy (na spacerze odchodzi daleko nie ogl?daj?c si? na mam?, potrafi samo odnale?? drog? do domu);

potrafi wykona? proste czynno?ci samoobs?ugowe – zg?aszanie potrzeby fizjologicznej i samodzielne korzystanie z toalety, mycie r?k, podci?ganie rajstop, zak?adanie koszulki i lu?nego sweterka, rozpoznawanie swoich ubra?, samodzielne jedzenie ?y?k? i picie z kubeczka.