"Kara? dziecko czy nie? "

 Niektórzy rodzice odpowiedz?, ?e w pewnych sytuacjach, gdy zawiod?y inne metody, kary s? nieuniknione. S? jednak tacy, którzy doskonale sobie radz? w wychowaniu dzieci, nie stosuj?c ?adnych kar.    

 Dziecko przychodzi na ?wiat z tysi?cem ??da? i z wielkim trudem przyswaja sobie respektowanie rodzicielskich zakazów. Dzieci?ca osobowo?? kszta?tuje si? pod wp?ywem wychowania rodziców. Zazwyczaj ciep?a atmosfera panuj?ca w domu, okazywanie serdeczno?ci oraz uczu? sprawiaj?, ?e dziecku ?atwiej "prze?kn??" zakazy i na ogó? stosuje si? do nich. Niekiedy jednak -mimo dobrej atmosfery - zachowanie dziecka daleko odbiega od ogólnie przyj?tych norm i rodzice zmuszeni s? do ukarania go.  Psychologowie jednoznacznie twierdz?, ?e absolutnie niedozwolone i pozbawione sensu jest karanie malucha, który jeszcze niewiele rozumie. Oczywi?cie nie oznacza to jednocze?nie, ?e trzeba mu na wszystko pozwala?, ale ci?g?e zakazy oznaczaj? ograniczenie swobody, a co za tym idzie - rozwoju dziecka. Najm?odszym dzieciom wystarczy niezadowolona mina mamy, jej stanowczy sprzeciw i odwrócenie uwagi malucha. W miar? dorastania dziecka przychodzi jednak moment, gdy s?owny zakaz ju? nie jest wystarczaj?cy. Zdarza si?, ?e ?adne argumenty nie trafiaj? do dziecka i nadal zachowuje si? ono niezno?nie. W takich przypadkach wielu rodziców nie widzi innego wyj?cia, jak po prostu ukara? dziecko. Ono przecie? doskonale wie, kiedy pozwala sobie na zbyt wiele, a je?li rodzice przymykaj ? na jego zachowanie oczy, b?dzie zachowywa? si? coraz gorzej. Wa?ne jest jasne wytyczenie granic - co wolno a czego nie wolno.

Wyznaczaj?c je, rodzice musz? by ? jednak stanowczy i konsekwentni w ich przestrzeganiu. Bardzo cz?sto doro?li uwa?aj ?, ?e karz?c dziecko, wyrz?dzaj? mu krzywd? a ono odbiera kar? jako brak uczu? z ich strony. Musimy jednak?e pami?ta?, ?e stanowczo?? i konsekwencja nie wykluczaj? serdeczno?ci, a dobre wychowanie wcale nie polega na rozpieszczaniu i pozwalaniu dziecku na wszystko. Wr?cz przeciwnie, odczucia dziecka w takich przypadkach s? zgo?a inne - czuje si? ono nieszcz??liwe i odnosi wra?enie, ?e rodzicom jest oboj?tne, co si? z nim dzieje. Powody z?ego zachowania dziecka mog? by? bardzo ró?ne. Warto sobie u?wiadomi? przynajmniej niektóre, a wówczas zrozumiemy, ?e karanie dziecka jest cz?sto pozbawione jakiegokolwiek sensu. Niekiedy wystarczy tylko zmieni? swój sposób post?powania.                                                     

Jak kara?:

Kara nie powinna by? skutkiem twojego zdenerwowania czy frustracji. Nie karz zbyt bole?nie i nie upokarzaj. Cz?sto wystarczy po prostu odmówi? dziecku jakiej? przyjemno?ci. Nigdy nie karz dziecka w obecno?ci jego kolegów lub kole?anek. Kara powinna nast?powa? bezpo?rednio po przewinieniu. Nie stosuj kar cielesnych, ucz? one jedynie, ?e wi?kszy i silniejszy ma przewag?. Nie u?ywaj wobec dziecka gró?b. Nie obawiaj si?, ?e ukarane dziecko b?dzie na ciebie w?ciek?e, ono bowiem instynktownie wyczuwa, ?e masz dobre intencje.

 

                                                                                                    opracowa?a: M. Jolanta Bizub

Na podstawie:

M. Bogdanowicz - „Psychologia dziecka w wieku przedszkolnym"

S. Forward - „Toksyczni rodzice"