11-15.05.2020

Nad domem ma?ego Tomka w?a?nie zachodzi?o s?o?ce, a okoliczne ptaki zlatywa?y si? na ga??zie drzew, aby zapa?? na nich w spokojny sen. Tomek zwykle o tej porze równie? uk?ada? si? do snu. Tego dnia jednak wyj?tkowo ?le si? czu?. Wszystko przez to, ?e jeszcze przed chwil? bardzo si? z?o?ci?, krzycza? na mam?, kopa? zabawki i rzuca? kredkami po ca?ym pokoju. W tej z?o?ci powiedzia? nawet swojemu tacie, ?e go nie lubi. A przecie? to nieprawda. Tomek bardzo kocha? mam? i tat?, a teraz oni byli przez niego smutni. Lubi? te? swoje zabawki, ale niestety po takim zachowaniu kredki si? po?ama?y, a autka porysowa?y o kant stolika.

Tomek nie móg? zasn?? bo bola?a go g?owa, a serce wci?? bi?o bardzo mocno. Tak bardzo chcia? wiedzie?, co takiego wydarzy?o si? w jego ciele, co kaza?o mu tak si? zachowywa?. Smutny ch?opiec wyci?gn?? z szafy stare pude?ka po zabawkach i zbudowa? z nich robota. Po?amanymi kredkami uda?o mu si? narysowa? robotowi oczy i buzi?. Przed snem postawi? robota na szafce tu? obok swojego ?ó?ka i w my?lach cichutko prosi? i rozwi?zanie tej zagadki.

Gdy wydawa?o mu si?, ?e ju? smacznie zasypia, us?ysza? cichy g?os.

-Tomku, Tomku, otwórz oczy i popatrz tutaj.

Okaza?o si?, ?e z nocnego stolika wo?a go pude?kowy robot. Na jego brzuchu pojawi? si? ekran, a narysowana kredkami buzia rusza?a i si? i mówi?a.

-Za chwil? na ekranie b?dziesz móg? zobaczy?, co dzia?o si? dzi? w twoim ciele.

Tomek szybko zrozumia?, ?e spe?ni?o si? wypowiedziane przed snem ?yczenie. Usiad? wygodnie i z wypiekami na buzi zacz?? si? przygl?da? ekranowi na pude?kowym robocie.

Na pocz?tku zobaczy? tam scen?, która wydarzy?a si? dzi? rano w piekarni. Tomek poszed? kupi? bu?ki, poniewa? chcia? przygotowa? ?niadanie dla mamy i taty. Kiedy ju? wybra? najsmaczniejsze i naj?wie?sze, okaza?o si?, ?e nie mo?e ich kupi?, poniewa? zgubi? po drodze pieni?dze. Pewnie wypad?y mu z kieszeni gdy spieszy? si? na przej?ciu dla pieszych. Smutny i z?y Tomek rzuci? na pod?og? papierow? torebk?, do której mia? zapakowa? bu?ki i kopn?? j? w k?t piekarni. Na to us?ysza? g?os pani sprzedawczyni:

– Ch?opcze, co to za zachowanie, natychmiast przesta? i wyjd? ze sklepu.

Tomek nie zd??y? nawet wyt?umaczy? pani co si? sta?o. Na ekranie pude?kowego robota pokaza?o si? w tym czasie serce Tomka, które zacz??o bi? szybciej ni? zwykle, na dodatek zdawa?o si?, ?e troch? nierówno. Krew w ?y?ach pop?yn??a tak szybko, ?e zrobi?y si? one ogromne i spuchni?te, a w mózgu za?wieci?o si? mnóstwo ?wiate?ek, które zacz??y mruga? intensywnie jedno po drugim. Najdziwniejsze by?o jednak to, ?e tu? pod sercem pojawi?a si? ma?a, zielona plamka. Tomek nie mia? poj?cia co to takiego.

Pude?kowy robot pokaza? na ekranie kolejn? sytuacj?. Tym razem Tomek by? w szkole na lekcji plastyki. Pani poprosi?a ich o namalowanie najpi?kniejszego wspomnienia z wakacji. Ch?opiec postanowi? namalowa? zachód s?o?ca, który tak bardzo mu si? spodoba?, gdy by? z rodzicami nad morzem. Obraz by? ju? prawie gotowy, ale trzeba by?o jeszcze zmiesza? farb? czerwon? z ?ó?t?, aby uzyska? ten niesamowity kolor. Tomek robi? to bardzo ostro?nie, ale mimo wszystko niechc?cy zamoczy? koniec p?dzelka w czarnej farbie i na obrazie pojawi?a si? ciemna plama. Tomek tak bardzo si? stara?, a teraz wiedzia?, ?e pani z pewno?ci? nie spodoba si? jego dzie?o. Zdenerwowany rzuci? na stó? p?dzel, który uderzy? w kubeczek i wyla? ca?a wod?. Zanim zd??y? wyt?umaczy? pani dlaczego tak si? sta?o, us?ysza?:

-Tomku, co to za zachowanie! Prosz? natychmiast posprz?ta? i usi??? na kar? na krzese?ku z ty?u sali.

Pude?kowy robot znów pokaza? na ekranie co w tym czasie dzia?o si? w ciele Tomka. Serce znów zabi?o mocniej, krew zacz??a p?dzi? w ?y?ach, a w mózgu migota?o mnóstwo ?wiate?. Zielona plama pod sercem stawa?a si? coraz wi?ksza, ale ani robot, ani sam Tomek nadal nie wiedzieli czym ona jest.

Po chwili na ekranie wy?wietli? si? obraz pokazuj?cy popo?udniow? zabaw? Tomka w domu. Budowa? on z klocków wielki zamek z murem obronnym. Budowla by?a ju? prawie gotowa i Tomek ju? mia? wo?a? rodziców, by pochwali? si? im swoim dzie?em, ale okaza?o si?, ?e do uko?czenia dzie?a brakuje jednego klocka. Tomek szuka? go przez chwil?, ale nie móg? znale??. Pradwopodobnie wpad? pod szaf? lub ?ó?ko. Tomek by? zawiedziony, ?e nie uda?o si? doko?czy? zamku i nie mo?e si? pochwali? rodzicom. Rozz?oszczony kopn?? niedoko?czony zamek i wszystkie klocki rozsypa?y si? po pokoju. Ha?as us?ysza? tata Tomka, który przybieg? do jego pokoju i stanowczo powiedzia?:

-Tomku, nie wolno si? tak zachowywa?. Prosz? mi odda? wszystkie swoje klocki. Schowam je skoro nie potrafisz si? nimi bawi?. I natychmiast odejd? przemy?le? swoje zachowanie!

Na ekranie pude?kowego robota znów pojawi?o si? bij?ce mocno serce, migocz?ce ?wiat?a i p?dz?ca w ?y?ach krew. Wida? by?o te? zielon? plam?, jednak tym razem ros?a ona tak szybko, ?e po chwili nie mie?ci?a si? ju? z ma?ym ciele Tomka i musia?a wydosta? si? na zewn?trz. To w?a?nie wtedy ch?opiec zacz?? g?o?no krzycze?, mówi? przykre rzeczy tacie, macha? r?kami, tupa?, skaka?, p?aka?.

Dzi?ki pude?kowemu robotowi móg? jednak pos?ucha?, co zielona plama ma mu do powiedzenia.

-AAAAAAA!!!!- odezwa?a si? g?o?no- Jestem Zielona Z?o?? i przez wszystkie dzisiejsze wydarzenia jestem ju? tak wielka, ?e musia?am si? wydosta? i pokaza? wszystkim. To w?a?nie przeze mnie – przez Wielk? Zielon? Z?o?? tak krzycza?e?, tupa?e? i kopa?e?.

Tomek s?ucha? Wielkiej Zielonej Z?o?ci i doskonale rozumia? jej s?owa. Bardzo chcia? jednak wiedzie? co móg?by zrobi?, ?eby z?o?? nigdy wi?cej tak nie uros?a.

-Jak mam sobie z tob? poradzi?, nie chc? by? by?a taka wielka, nie lubi? krzycze? do mamy i taty- mówi? Tomek.

-Jest na to sposób- odpowiedzia?a Wielka Zielona Z?o??- Za ka?dym razem, gdy co? ci? dzi? zdenerwowa?o, ja pojawia?am si? tu? pod twoim sercem. Bardzo ch?tnie bym sobie posz?a, ale s?ysza?am tylko „przesta?”, „odejd?”, „uspokój si?”. Nast?pnym razem, gdy poczujesz z?o?? i kto? ci ka?e odej?? bez s?owa powiedz g?o?no „Poczekaj, pos?uchaj mnie” I wyt?umacz dlaczego si? zez?o?ci?e?. Mo?esz mówi? przy tym nieco g?o?niej, mo?esz mie? gro?n? min?, zmarszczone czo?o, zaci?ni?te pi??ci, mo?esz, bo tak w?a?nie wygl?da z?o??. Pami?taj, nikt nie mo?e ci wtedy kaza? odej?? bez s?owa. Ale ty te? musisz przestrzega? pewnej zasady. Nie wolno ci robi? nic, co mog?oby kogo? zrani?. Wystarczy, ?e mocno ?ci?niesz co? w d?oni lub uderzysz pi??ci? w mi?kk? poduszk?, a zobaczysz, poczujesz si? lepiej. Teraz ju? znikam, ale prosz?, nie pozwól mi wi?cej tak urosn??.

Tomek obudzi? si? rano i dok?adnie pami?ta? wszystko co zobaczy? na ekranie pude?kowego robota oraz wszystko, co powiedzia?a mu Wielka Zielona Z?o??. Nie by? pewien czy dzia?o si? to naprawd?, czy tylko mu si? przy?ni?o. To jednak nie mia?o znaczenia. S?owa Wielkiej Zielonej Z?o?ci by?y tak m?dre, ?e Tomek b?dzie o nich pami?ta? nawet gdyby okaza?y si? tylko snem. U?miechn?? si? do stoj?cego na szafce pude?kowego robota i wsta? z ?ó?ka, aby rozpocz?? nowy dzie?. Gdy poczuje, ?e pod jego sercem pojawia si? z?o??, b?dzie ju? wiedzia? co z ni? zrobi?.